Όταν λέμε όλοι εννοούμε όλοι;

Ακούμε στην TV ότι o τάδε.. έκανε,μήνυση στους βουλευτές για εσχάτη προδοσία κτλ..Αρκετοί πιστεύουν στους θεσμούς...
Μα για ποιούς θεσμούς μιλάμε;Υπάρχει κρατικό εκτελεστικό όργανο που να είναι ανεξάρτητο;

Το μόνο όργανο που μπορεί να δώσει την λύση είναι το Λα'ι'κο,δηλαδή η δημιουργία Λα'ι'κού μετώπου. Ένα Λα'ι'κό μέτωπο θα χρειαστεί όλους του Έλληνες πολίτες,που θέλουν να αντιδράσουν και ν
α ανατρέψουν,θα συμβάλλουν όμως όλοι σε αυτό;
Η απάντηση είναι ΟΧΙ,δεν θα περιμένουμε τους αστούς που για δικά τους συμφέροντα θέλουν αλλαγή,εξάλλου αυτή τη μάχη δεν θα την δώσουν όλες οι κοινωνικές τάξεις.Η αστική τάξη θα προωθήσει τα δικά της συμφέροντα και όχι του λαού,δεν την ενδιαφέρει η άμεση δημοκρατία,τα συμφέροντα των αστών κάποια στιγμή μπορεί να τους οδηγήσουν στην προώθηση φασιστικού καθεστώτος,όπως η στρατιωτική μοναρχία ή μήπως ιστορικά αυτό δεν έχει ξανά γίνει..η καλύτερα ιστορικά μόνο έτσι έχει γίνει. Όταν τόσα χρόνια,οι Κάστες θεωρούσαν τα άτομα κατώτερης κοινωνικής τάξης,πως είναι και κατώτερης αξίας και υπήρχε η εργασιακή εκμετάλλευση,όταν στη κοινωνική διαστρωμάτωση,τα κοινωνικά αγαθά (υποτίθεται) κατανέμονται με βάση την αξία του κάθε ατόμου και οι κόποι θα ανταμειφθούν (αυτό ωθεί τους εργάτες να προσπαθούν περισσότερο για την βελτίωση της ζωής τους (οριζόντια μετακίνηση)),ενώ στη πραγματικότητα,υπάρχει η εκμετάλλευση των εργαζομένων με αποτέλεσμα η καπιταλιστική τάξη να καρπώνεται την υπεραξία των εργαζομένων μέσω της εκμετάλλευσής τους. Ε όχι..δεν θα μπορούσαμε ποτέ να γίνουμε''συναγωνιστές'' με αστούς,δεν έχουμε καμία κοινή συνισταμένη,μα ακόμη και αν είχαμε θα ήταν για σήμερα,γιατί αύριο θα θέλανε να γίνουν αφεντικά μας.
Οι δημιουργοί της Κοινωνικής διαστρωμάτωσης,θέλουν τα μέλη της κοινωνίας και τις κοινωνικές ομάδες με τη μεγαλύτερη ισχύ να επιβάλλονται και να εκμεταλλεύονται τους άλλους,αυτό έρχεται σε σύγκρουση με τα λαό,άρα καμία ανοχή στους αστούς και στην δημοκρατία τους.

Για να πετύχει ένα Λα'ι'κό μέτωπο θα πρέπει μέσα να συγκροτηθεί το προλεταριάτο σε τάξη. Το πρόβλημα είναι πως στην Ελλάδα των μνημονίων και της συστημικής αριστεράς,δεν υφίσταται εργατική τάξη (το μεγαλύτερο μέρος του λαού ανήκει σε αυτή τη τάξη,αλλά δεν είναι συγκροτημένοι σε πολιτικό κίνημα) γιατί πολύ απλά η εργατική τάξη ορίζεται ως τάξη μόνον όταν υπάρχει ως πολιτικό κίνημα,δηλαδή όταν κάνει πολιτικό αγώνα και έρθει σε σύγκρουση με την άρχουσα τάξη για την κατάκτηση της πολιτικής ηγεμονίας,οπότε τότε το λαικό μέτωπο δεν θα μπορέσει να γίνει μα ακόμα και αν γίνει δεν θα καταφέρει να ανατρέψει το σάπιο πολιτικό σύστημα Είναι καθήκον της οργανωμένης αριστεράς να οργανώσει την εργατική τάξη,αφού πρώτα καταφέρει να οργανωθεί η αριστερά.. Και η αριστερά είναι μέσα μας..όταν καταφέρουμε να οργανώσουμε την πατριωτική/κοινωνική αριστερά,τότε και ΜΟΝΟ τότε θα μπορέσουμε να πούμε Εμπρός τη γης οι κολασμένοι.

Ο χαρακτήρας της πάλης σήμερα έχει εθνική και λαική μορφή,γιατί ο εχθρός είναι ξένος,δηλαδή η χώρα μας είναι υπό κατοχή και ασκείται δίκαιο δυνάμεων κατοχής.

Με λίγα λόγια...θα πρέπει όλες οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου να συγκρωτηθούν σε τάξη.
ΕΑΜ αυτή είναι η λύση.
Αντίσταση – Ανεξαρτησία - Ελευθερία

Νοικοκυραίοι...απολίθωμα ανθρώπου με την τσέπη στη καρδιά.

Νοικοκυραίοι...απολίθωμα ανθρώπου με την τσέπη στη καρδιά.

Χιλιάδες αγωνιστές της αριστεράς,έχυσαν το αίμα τους για τη λευτεριά,ενάντια στους ταξικούς εχθρούς τους. Ποιός θα ξεχάσει τη μαρτυρική Ηλέκτρα,την Σταθοπούλου και άλλες πατριώτισσες,που χωρίς φόβο και με τόλμη έβαλαν τα στήθια τους μπροστά στα ναζιστικά τανκς;Ποιός θα ξεχάσει τον αγωνιστή της δημοκρατίας Σωτήρη Πέτρουλα,τον Μπελογιάννη και Μπάτση που καταδικάστηκαν σε θάνατο για τις ιδέες τους;Τον ειρηνιστή Λαμπράκη;Τον αγωνιστή Μπεζεντάκο;Τους ήρωες του ΔΣΕ;

Και όμως μια μερίδα πολιτών ξεχνάει....ξεχνάει γιατί κοιτά το ατομικό κέρδος..οι γνωστοί νοικοκυραίοι..

Νοικοκυραίοι...Νοικοκυραίοι..τι είναι λοιπόν αυτοί οι άβουλοι νοικοκυραίοι?...

Ο νοικοκυραίος,είναι ένα άτομο,που οι αξίες του βασίζονται στην δεξιά,δηλαδή φροντίζει πρώτα τον εαυτό του την οικογένειά του και όταν περισσέψει χρόνος και χρήμα φροντίζει και για τους..φτωχούς,είτε στέλνοντας τα γνωστά φιλανθρωπικά sms,είτε δίνοντας λίγα σεντς στους φτωχούς των τραίνων και στη συνέχεια γεμίζει από ικανοποίηση,καθώς έκανε το πατριωτικό του καθήκον έναντι στους φτωχούς και πεινασμένους της χώρας.

Τον νοικοκυραίο σπάνια θα τον δεις σε διαδήλωση,σπάνια θα τον δεις να αντιδράει,συνήθως σκέφτεται με πιο τρόπο θα σώσει αυτά που έχει και όταν έρθει η ώρα της επιλογής θα επιλέξει αυτόν που θα του δώσει όσα έχασε.

Νοικοκυραίος δεν είναι ο τραπεζίτης,ο εφοπλιστής και διάφορα πιόνια του κράτους,αλλά ο νοικοκυραίος βασίζεται,στην βιοτεχνία και το εμπόριο,την εκμετάλλευση των μεταναστών και των εργαζομένων και φυσικά ο νοικοκυραίος θα παντρευτεί μια κοπέλα της τάξης του που θα του κάνει πολλά παιδιά και θα του δώσει μια καλή προίκα.

Αυτό που φοβάται ο νοικοκυραίος είναι την κοινωνική επανάσταση,γιατί οι κοινωνική επανάσταση,θα φέρει τα πάνω κάτω και αυτό είναι το σημείο που φοβάται ο νοικοκυραίος,δηλαδή φοβάται μήπως χάσει αυτά που έχει και δεν καταφέρει ποτέ να τα ξανά κερδίσει.

Από παντού βάλλεται ο νοικοκυραίος,αντιμετωπίζει συχνά την αστική τάξη,καθώς είναι η ουρά της,γιατί ο ρόλος του είναι να μαζεύει τον πλούτο μέσα από την παραγωγή και την υπεραξία των εργαζομένων,προς όφελος των αστών.

Και από την άλλη...έρχεται αντιμέτωπος με τον χειρότερό του εχθρό,με τους εφιάλτες του,...με τους κομμουνιστές και τους αναρχικούς,γιατί αυτοί είναι που θα πάρουν τα σκήπτρα της ηγεμονίας από τους αστούς και θα σταματήσει η παλαιά μεσαία τάξη να είναι η ουρά των αστών.

Οι κομμουνιστές και οι αναρχικοί αγωνίζονται για μια κοινωνία δίκαιη,δηλαδή μια κοινωνία αταξική,΄...με λίγα λόγια ..αγωνίζονται για να σταματήσει να υπάρχει το λαός και κολωνάκι,..μόνο λαός!

Η ιδανική ζωή ενός νοικοκυραίου..είναι η ησυχία,τάξη και ασφάλεια,με αυτό το τρόπο πιστεύει πως δεν θα χάσει ότι έχει κερδίσει με ιδρώτα,όλα αυτά τα χρόνια.Πως όμως τα κέρδισε?μας μέσα από το πελατειακό σύστημα του κράτους.

Αυτή η φοβισμένη μερίδα ατόμων,ποτέ της δεν πρόσφερε,ποτέ δεν αγωνίστηκε και ποτέ δεν πρότεινε τίποτα..ίσως τελικά ο μεγαλύτερος φόβους τους είναι η προλεταριοποίηση της κοινωνίας.

Κάποιοι αναρωτιούνται γιατί ανέβηκαν τα ποσοστά της Χ.Α.

Μα γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό της μεσαίας τάξης τους ψήφισε.Η παλαιά μεσαία τάξη αντιπολιτεύεται με μορφή,δεξιού και φασιστικού ριζοσπαστισμού,πιστεύοντας πως θα βρει ανάχωμα για προφυλάξει τα..νοικοκυριό του και φυσικά θα προσπαθήσει να συμβιβαστεί ταξικά.

Προφανώς και υπάρχουν πολίτες της μεσαίας τάξης,που δεν ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία.

Εργαζόμενοι,άνεργοι,φοιτητές,αγρότες ενωθείτε,κοινό μέτωπο κοινούς αγώνες!

Οι αστοί τρομάξανε
και κάστρα φτιάξανε
να χτίσουν τα παιδιά 
των εργατών

Μα αυτοί με μια γροθιά
σπάζουνε τα δεσμά
τα κάστρα καταργούνε των αστών.
Πάνος Τζαβέλας

Σχόλιο

Δεν μπορώ άλλο να ακούω τους γνωστούς λούμπεν προλετάριους να φιλοσοφούν σε καφέ...κάνετε ζημιά στο λαικό κίνημα με την απάθειά σας,καλλίτερα να μην λέτε ότι είστε αριστεροί,γιατί μετά από χρόνια γίνεστε δεξιότεροι και από τους δεξιούς..

Δεν μπορώ άλλο να ακούσω αυτά τα μικροαστικά ανθρωπάκια,που τους νοιάζει πόσα έχασε η τσεπούλα τους,γενικά αυτή η μεσαία τάξη είναι όπου φυσάει ο άνεμος..δηλαδή όπου φυσάει για το ατομικό τους κέρδος..αυτοί θα κάνουν τα πάντα για να κερδίσουν όσα έχασαν ή τουλάχιστον να να μην χάσουν άλλα..

Αρης Βελουχιωτης "Το διλημμα" (Ντοκιμαντέρ)

Τι έγινε στη Βάρκιζα - τι έγινε με τον Άρη μετά τη Βάρκιζα - πώς αποστρατεύτηκε ο ΕΛΑΣ - ποιος ο ρόλος των Άγγλων - ποιος ο ρόλος των αστικών κομμάτων - με τι σκοπό ιδρύθηκαν τα τάγματα ασφαλείας - ποιος υποκινούσε τις συγκρούσεις ΕΔΕΣ-ΕΛΑΣ - τι έγινε στο Κάιρο, στο Λίβανο, στην Καζέρτα - Τι ήταν η κυβέρνηση του βουνού - ποιο το δίλημμα της Αριστεράς - τι είπε ο Άρης στη Λαμία - τι έγινε στη σύσκεψη των καπετάνιων-γιατί οδηγηθήκαμε στον Δεκέμβρη - γιατί δεν εκπληρώθηκε το όραμα του Ε.Α.Μ. 

Κεντρικό πρόσωπο του ντοκιμαντέρ, η μορφή του πρωτοκαπετάνιου του EΛAΣ, Άρη Bελουχιώτη! Μέσα από τη δική του ιστορία, η ταινία αφηγείται τον αγώνα του EAM και του EΛAΣ κατά τη γερμανική κατοχή, και παράλληλα τη μοναχική πορεία του Bελουχιώτη, μετά τη Συμφωνία της Bάρκιζας, μέχρι τον τραγικό του θάνατο. Μέσα από το πορτρέτο του Άρη, παρουσιάζεται το εαμικό κίνημα και η ένοπλη αντίσταση στη διάρκεια της γερμανοϊταλικής κατοχής.

Αρης Βελουχιωτης - Το διλημμα | Σκηνοθεσία: Φώτος Λαμπρινός ...
Σενάριο: Φώτος Λαμπρινός
Αφηγητής: Γιώργος Σαμπάνης
Μουσική ενορχήστρωση και διεύθυνση: Λουκιανός Κηλαϊδόνης
Παραγωγή: 1981

Απαγόρευση συγκεντρώσεων αύριο στην Αθήνα

“ Η κυβέρνηση θα λειτουργήσει ακόμη μία φορά πίσω από φράχτες, περικυκλωμένη από τις δυνάμεις καταστολής και προσπαθώντας να «θάψει» τη λαϊκή αγανάκτηση ”
Την προεδρία της Ε.Ε. αναλαμβάνει αύριο η κυβέρνηση Σαμαρά και με απόφαση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής δεν θα επιτραπεί για λόγους δημόσιας ασφάλειας, κατά το χρονικό διάστημα από 06:00 μέχρι και 24:00 ώρα της Τετάρτης 8 Ιανουαρίου 2014, κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ή πορεία.

Η ΛΥΣΗ

                                                                   Η ΛΥΣΗ

Αγαπητοί συμπολίτες,εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια,ο λαός ζει σε συνθήκες δίκαιου δυνάμεων κατοχής.Η μπότα του 4ου Ράιχ πάτησε τη πατρίδα μας.Πολλοί συνεργάστηκαν με το κατακτητή.Ο λαός αντέδρασε στην αρχή με τα κινήματα της πλατείας ή αλλιώς τους αγανακτισμένους.Στη συνέχεια έπεσε το τυράκι των εκλογών και τελικά η κατεχόμενη Ελλάδα συνεχίζει να είναι υπό κατοχή.
Ο λαός απελπισμένος και σοκαρισμένος,έριξε τις ελπίδες του σε ένα κόμμα ή καλλίτερα ανάθεσε τις ελπίδες του σε ένα κόμμα,το ΣΥΡΙΖΑ...,ας είμαστε ειλικρινής..υπάρχει ανεξάρτητος πολίτης που πιστεύει ότι θα σωθεί από ένα κόμμα,ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το πιστεύει πάντως..
Και για να μην λέμε πολλά,ας μιλήσουμε για την λύση..
Η λύση είσαι εσύ!δηλαδή θα πρέπει να καταλάβουμε πως κανείς δεν θα μας σώσει.Η λύση είναι μία,ένα νέο ΕΑΜ,ένα Πανεθνικό μέτωπο,που θα ελευθερώσει τη χώρα και το λαό.Όπως στη Ναζιστική κατοχή,το ΕΑΜ έσωσε το λαό από τη πείνα,έτσι και τώρα ένα νέο ΕΑΜ θα σώσει το λαό από την εξαθλίωση και την πατρίδα από την κατοχή.

Αφιέρωμα στο  Κώστα Βάρναλη

ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ (1884-1974) Ο Κώστας Βάρναλης γεννήθηκε το 1884 στον Πύργο της Βουλγαρίας (τότε Ανατολικής Ρωμυλίας), όπου βίωσε το κλίμα του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897. Το 1898 τέλειωσε το Ελληνικό Σχολείο και γράφτηκε στα Ζαρίφεια Διδασκαλεία. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του το 1902 και διορίστηκε δάσκαλος στο σχολείο του Πύργου σε ηλικία δεκαοχτώ ετών. Τον ίδιο χρόνο έφυγε για σπουδές στην Αθήνα με υποτροφία του κληροδοτήματος του Νικόλαου Παρασκευά από τη Βάρνα. Φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή και πήρε μέρος στη διαμάχη για το Γλωσσικό Ζήτημα ως υποστηρικτής των δημοτικιστών. Το 1907 συμμετείχε στην ίδρυση του ποιητικού περιοδικού Ηγησώ το οποίο κυκλοφόρησε δέκα τεύχη. Το 1908 αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή και διορίστηκε ελληνοδιδάσκαλος στην Αμαλιάδα. Από εκεί έστειλε στο περιοδικό Νέα Ζωή της Αλεξάνδρειας το ποίημα Θυσία.

«Το έγκλημα είναι τόσο μάταιο όσο και η φιλανθρωπία»

«Το έγκλημα είναι τόσο μάταιο όσο και η φιλανθρωπία» (Ευγένιος  Ιονέσκο)

   Η είδηση έκανε το γύρο του κόσμου καθώς φιλοξενήθηκε σε περίοπτη θέση στα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης: Ο ιδρυτής του «Facebook», ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ, κατέκτησε την κορυφή στη λίστα των «φιλανθρώπων» του πλανήτη μέσα στο 2013. Ο κ.Ζούκερμπεργκ μετά της συζύγου του, σύμφωνα με τους «Financial Times», έκαναν την χρονιά που έφυγε «φιλανθρωπίες» ύψους 990 εκατομμυρίων δολαρίων. Εν τω μεταξύ στον κόσμο που η «φιλανθρωπία» των Ζούκερμπεργκ διαφημίζεται τόσο αφειδώλευτα, κάθε μέρα πεθαίνουν 50.000 άνθρωποι λόγω πείνας, λόγω ασιτίας, λόγω φτώχειας. Αλλά ο θάνατος 35 ανθρώπων κάθε λεπτό της ώρας - λόγω φτώχειας - δεν θεωρείται εξίσου σημαντική είδηση με την «φιλανθρωπία» του κ. Ζούκερμπεργκ…

θεωρίες ανατροπής

Οι θεωρίες ανατροπής,είναι ένα blog ανταλλαγής απόψεων και διακίνησης ιδεών.
H συντακτική ομάδα του blog ΔΕΝ ανήκει και ΔΕΝ πιστεύει κανένα κόμμα,πιστεύουμε ΜΟΝΟ στην κυρίαρχο λαό,οποίος θα είναι ο ΜΟΝΟΣ που θα δώσει τη λύση στο αδιέξοδο που μας οδήγησαν οι πολιτικές των μνημονίων.Πιστεύουμε δηλαδή α)στην ενημέρωση των πολιτών,β)στη δημιουργία μετώπου από το λαό,γ)στην εξουσία του λαού.

1919:Το Εργατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ελλάδος,αργότερα ΚΚΕ,κάνει τη πρώτη ανοιχτή συγκέντρωσή του στην Αθήνα.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0601#ixzz2pe7zjU7y

Ο Μάρξ για τις τράπεζες δημιουργούς χρήματος και το δημόσιο χρέος

(Κ. Μάρξ, Κεφάλαιο, Τόμος

Ι, σ. 779-781)

«Το σύστημα της δημόσιας πίστης, δηλ. των κρατικών χρεών, που τις αρχές του τις ανακαλύπτουμε κιόλας στο μεσαίωνα στη Γένουα και στη Βενετία, διαδόθηκε σ’ όλη την Ευρώπη στη διάρκεια της περιόδου της μανιφακτούρας. Το αποικιακό σύστημα με το θαλάσσιο εμπόριό του και με τους εμπορικούς του πολέμους τού χρησίμευσε σαν θερμοκήπιο. Έτσι στέριωσε πρώτα στην Ολλανδία. Το δημόσιο χρέος, δηλ. το ξεπούλημα του κράτους –αδιάφορο αν είναι απολυταρχικό, συνταγματικό ή δημοκρατικό κράτος– βάζει τη σφραγίδα του στην κεφαλαιοκρατική εποχή. Το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου εθνικού πλούτου, που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού, είναι το δημόσιο χρέος τους. Γιαυτό είναι πέρα για πέρα συνεπής η σύγχρονη θεωρία που λέει πως ένας λαός γίνεται τόσο πιο πλούσιος, όσο πιο βαθιά βουτιέται στα χρέη. Το δημόσιο χρέος γίνεται το credo [πιστεύω] του κεφαλαίου. Και από τη στιγμή που εμφανίζεται η χρέωση του δημοσίου, τη θέση του αμαρτήματος ενάντια στο άγιο πνεύμα, για το οποίο δεν υπάρχει άφεση, την παίρνει η καταπάτηση της πίστης απέναντι στο δημόσιο χρέος.

Καρλ Μαρξ

ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΟΣΟ ΠΟΤΕ - Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ

Καρλ Μαρξ
Η Αδιαφορία για την πολιτική

Η εργατική τάξη δεν πρέπει να συγκροτηθεί σε πολιτικό κόμμα, δεν πρέπει για κανένα λόγο να έχει πολιτική δράση, διότι το να πολεμάς το κράτος σημαίνει ότι αναγνωρίζεις το κράτος και αυτό είναι αντίθετο στις αιώνιες αρχές. Οι εργάτες δεν πρέπει να κάνουν απεργίες. Διότι το να επιδιώκει κανείς να αυξήσει το μισθό του ή να εμποδίσει τη μείωσή του σημαίνει ότι αναγνωρίζει το Μισθό και αυτό είναι αντίθετο στις αιώνιες αρχές της χειραφέτησης της εργατικής τάξης! Αν στην πολιτική δράση ενάντια στο αστικό κράτος οι εργάτες επιτυγχάνουν μόνον να αποσπάσουν ορισμένες παραχωρήσεις, τότε προβαίνουν σε συμβιβασμούς -και αυτό είναι αντίθετο στις αιώνιες αρχές. Πρέπει λοιπόν να περιφρονούμε κάθε ειρηνική κίνηση ανάλογη με αυτές που έχουν την κακή συνήθεια να οργανώνουν οι άγγλοι και αμερικανοί εργάτες.